BRÁKARHÁTIÐ SÖNGBÓK

Transkript

1 Tryggðapantarnir Komdu og skoðaðu' í kistuna mína, í kössum og handröðum á ég þar nóg, sem mér hafa gefið í minningu sína, meyjarnar allar, sem brugðust mér þó, í handröðum þessum ég hitt og þetta á, sem heldur en ekki er fróðlegt að sjá. Rósaklút þennan hún Guðrún mín gaf mér, það gekk allt í spaugi í rökkrinu þá. Seinna dró gleðina' og gamanið af mér. Ég grét eins og krakki, þá hana ég sá vefja' að sér beykirinn, þörf var mér þá að þurrka' af mér skælurnar klútgreyinu á Hildur mín gaf mér nú hringinn þann arna er hringar sig líkt eins og ormur að sjá. Hann er sem eilífðin, horfðu á að tarna! En hvað löng varð eilífðin? Mánuði þrjá! Sitthvað ég líkt með þeim síðar meir fann, sú kunni að snúa sér rétt eins og hann. Þarna hef ég undur af öðru eins maður! Önnum og Gunnum og Kristínum frá. Það er til vonar ég væri' ekki glaður. En ég verð aldrei hnugginn og það muntu sjá að enn hafa stúlkurnar mætur á mér mun ég þó fyrst um sinn trúa' þeim ver. þýðing Páls Ólafssonar á ljóði Erik Bögh Kveikjum eld Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur, sérhvert kveld, sérhert kveld, syngjum dátt. Örar blóð, örar blóð um æðar rennur, blikar glóð, blikar glóð, brestur hátt. Hæ, bálið brennur, bjarma á kinnar slær. Að logum leikur ljúfasti aftanblær. Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur, sérhvert kveld, sérhvert kveld, syngjum dátt. Og svo dönsum við dátt, það er gaman, meðan dagur í austrinu rís. og svo leiðumst við syngjandi saman út í sumarsins paradís. Já, út í sumarsins paradís Höfundur lags: Sam C. Hart Höfundur texta: Magnús K. Gíslason frá Vöglum Pálína og saumamaskínan Það var einu sinni kerling og hún hét Pálína, Pálína-na-na, Pála, Pála, Pálína það eina sem hún átti var saumamaskína, maskína-na-na, sauma, saumamaskína. Og kerlingin var lofuð og hann hét Jósafat, Jósa-fat-fat, Jósa, Jósa, Jósafat. En hann var voða heimskur og hún var apparat, apparat-rat-rat, appa, appa, apparat. Hann átti gamlan kútter og hann hét Gamli Lars, Gamli Lars, Lars, Lars. Gamli, Gamli, Gamli Lars. Hann erfði hann frá mútter og hún var voða skass, voða skass, skass, skass, voða, voða, voða skass. Svo sigldu þau í blússi út á hið bláa haf, bláa haf, haf, haf, bláa bláa haf. Svo rákust þau á blindsker og allt ætlaði í kaf, allt í kaf, kaf, kaf, allt í bóla, bóla kaf. Og Jósafat hann æpti: Við höfum okkur fest höfum fest, fest, fest, höfum, höfum okkur fest. Ég held ég verði að kasta minni balla, balla lest, ballalest-lest-lest, balla, balla, ballalest. Oddgeir Kristjánsson / Árni úr Eyjum UNDIR BLÁHIMNI Undir bláhimni blíðsumars nætur barst í arma mér rósfagra mey. Þar sem döggin í grasinu grætur, gárast tjörnin í suðrænum þey. Ég var snortinn af yndisleik þínum, ástarþráin er vonunum felld. Þú ert ljósblik á lífshimni mínum, þú er ljóð mitt og stjarna í kveld. Það fyrsta sem hann kastaði var saumamaskína, maskína-na-na, sauma, saumamaskína. Á eftir fór í hafið hans kæra Pálína, Pálína-na-na, Pála, Pála, Pálína. Nú reikar hann um og syrgir sína góðu kærustu, kærustu-stu-stu, sína kæru kerlingu sem situr niðri á hafsbotni og snýr saumamaskínu maskínu-nu-nu, sauma, saumamaskínu. Erl. lag / Gunnar Ásgeirsson, Sveinn Björnsson Ég vil dansa við þig, meðan dunar þetta draumblíða lag, sem eg ann. Meðan fjörið í æðunum funar af fögnuði hjartans, er brann. Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..1

2 ØLVISEN DE VAR EN SKIKKELIG :,: Der var en skikkelig bondemand, han skulle ud efter øl. :,: Han skulle ud efter øl, Han skulle ud efter øl, han skulle ud efter øl. :.: Til konen kom der en ung student mens manden var ud efter øl. :,: Mens manden var ud efter øl Mens manden var ud efter øl, Mens manden var ud efter øl. :,: Han klapped' hende på rosenkind og kyssede hende på mund. :,: Mens manden var ud efter øl Mens manden var ud efter øl, Mens manden var ud efter øl. :,: Men manden stod bag ved døren og så hvor dan det hele gik til. :,: For de trod' han var ud efter øl. For de trod' han var ud efter øl, For de trod' han var ud efter øl. :,: Så skød han studenten og kællingen med og så gik han ud efter øl. :,: Og så gik han ud efter øl. Og så gik han ud efter øl, Og så gik han ud efter øl. :,: Moralen er: Tag din kone med, hver gang du skal ud efter øl. :,: Hver gang du skal ud efter øl. Hver gang du skal ud efter øl, Hver gang du skal ud efter øl. Höfundur lags: Óþekktur Kátir voru karlar Kátir voru karlar á kútter Haraldi til fiskiveiða fóru frá Akranesi. Og allir komu þeir aftur og enginn þeirra dó. Af ánægju út að eyrum hver einasta kerling hló. Gott er að sofa í morgunmund Gott er að sofa í morgunmund, margt er um draumana þá. Þótt komið sé fram á kennslustund koddanum lúri ég á. Stattu aldrei upp á rótar gati, skrópaðu heldur, já skrópaðu heldur í hel. Upplýsingar um höfund vantar. My Bonnie is over the ocean My Bonnie is over the ocean. My Bonnie is over the sea. My Bonnie is over ocean. Oh, bring back my Bonnie to me. Viðlag: Bring back, bring back. Bring back my Bonnie to me, to me. Bring back, bring back. Oh, bring back my Bonnie to me. Oh, blow ye winds over the ocean. Oh, blow ye winds over the sea. Oh, blow ye winds over the ocean. And bring back my Bonnie to me. Upplýsingar um höfund vantar. Ég langömmu á Ég langömmu á, sem létt er í lund, hún leikur á gítar hverja einustu stund. Í sorg og í gleði hún leikur sitt lag, jafnt sumar sem vetur, jafnt nótt sem dag. Dag einn er kviknað í húsinu var, og brunaliðsbíllinn kom æðandi að, og eldurinn logaði um glugga og göng, sat sú gamla upp á þaki og spilaði og söng. Einn dag er hún gat eigi húsnæðið greitt varð hún að flytja, það fannst mörgum leitt. Hún fékk sér bíl, en biðin var löng og þess vegna látlaust hún spilaði og söng. Með súðinni var hún er sigldi hún í strand með síðasta skipsbátnum komst hún í land. Í svellandi brimi var sjóleiðin löng þá sat amma í skutnum og spilaði og söng J.E. Jónasson / Geir Sigurðsson Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..2

3 FRAM Í HEIÐANNA RÓ Fram í heiðanna ró fann ég bólstað og bjó, þar sem birkið og fjalldrapinn grær. Þar er vistin mér góð, aldrei heyrðist þar hnjóð, Þar er himinninn víður og tær. Heiðarbóli ég bý. Þar sem birkið og fjalldrapinn grær. Þar er vistin mér góð, aldrei heyrðist þar hnjóð, Þar er himinninn víður og tær. Mörg hin steinhljóðu kvöld, upp í stjarnanna fjöld hef ég starað í spyrjandi þrá: Skildi dýrðin í geim bera af dásemdum þeim, sem vor draumfagri jarðheimur á? Heiðarbóli ég bý. Þar sem birkið og fjalldrapinn grær. Mundi dýrðin í geim bera af dásemdum þeim, sem vor draumfagri jarðheimur á? Þetta loft er svo hreint. Finnið þytmjúkan þey - hve hann þyrlar upp anga úr mó. Nei, ég vildi ekki borgir né blikandi torg fyrir býlið í heiðanna ró. Heiðarbóli ég bý. Þar sem birkið og fjalldrapinn grær. Nei, ég vildi ekki borgir né blikandi torg fyrir býlið í heiðanna ró. Höfundur lags: Amerískt þjóðlag Höfundur texta: Friðrik A. Friðriksson KALLI Á HÓLI Hvern þekkirðu í Flóanum kaldari karl en hann Kalla-Kalla-Kalla-Kalla á Hóli Og hver finnst þér æstari í kvenfólk og svall en hann Kalli-Kalli-Kalli Kalli á Hóli Hann syngur og drekkur og dansar og hlær, og dreymandi' hann þráir hver einasta mær Því enginn á landinu' er konum eins kær og hann Kalli, (hvaða Kalli), hann Kalli (hvaða Kalli) hann Kalli, Kalli, Kalli, Kalli á Hóli. Í Reykjavík kom hann með karakúlpest hann Kalli-Kalli-Kalli-Kalli á Hóli Við kvenfólk og vínföng hann kunni sig best hann Kalli, Kalli, Kalli, Kalli á Hóli Hann drakk upp sitt beisli, sinn hnakk og sinn hest og hafnaði' í tugthúsinu fyrir rest Uns loksins að Kúfótur kvaddi sinn gest hann Kalla, (hvaða Kalla), nú hann Kalla (hvaða Kalla) hann Kalla, Kalla, Kalla, Kalla á Hóli. Í borginni tolldi' ekki karlinn um kjurt hann Kalli, Kalli, Kalli, Kalli á Hóli Með kassabíl austur hann kom sér á burt hann Kalli, Kalli, Kalli, Kalli á Hóli Á heiðinni gerði hann gaddhörku' og snjó svo ganga varð Kalli, uns af honum dró Og kempan varð úti í Kömbum og dó hann Kalli (hvaða Kalli) nú hann Kalli, (hvaða Kalli), hann Kalli, Kalli, Kalli, Kalli á Hóli. Svo kom hann til himna og knúði á dyr hann Kalli, Kalli, Kalli, Kalli á Hóli Þá kíkir út Pétur og komumann spyr hann Kalla, Kalla, Kalla, Kalla á Hóli um heiti og passa með kurt og með pí svo hristir hann kollinn og klórar sitt strý tja, Kalli (já Kalli) hm,kalli (já Kalli) nú hann Kalli, Kalli, Kalli, Kalli á Hóli. Texti: Bjarni Guðmundsson Rasmus í Görðum Kenna tit Rasmus, Rasmus i Görðum, hann eigur sær bæði hestar og neyt so hevur hann hjallin niðri í fjörum, saltfisk og speril, um á hjá honum treyt. Men Rasmus, ja, Rasmus, hann fölir seg so eina hann hugsar um Rasminu, sum situr heilt aleina. Tí Rasmus, ja, Rasmus, hann er gamal drongur, slaturin gongur, hann tímir ikki longur. Nú má eg mær finna eina fitta gentu, hevði eg torað at ligið framvið. Eg fylgdi Rasminu, sjálvt um teir mangan flentu, men kanska hon ikki er heilt ómögulig". Tí Rasmus, ja, Rasmus, hann er gamal drongur, slaturin gongur, hann tímir ikki longur. Hann droymir um Rasminu, bæði dagar og nætur, vinirnir arga hann, so hann er ofta nokk so flatur. Og Rasmus, ja, Rasmus, hann fór sær ein dagin yvir at Nesi og norður um á. At friggja hann ætlaði, reyður og smæðin, spurði Rasminu, á knöunum hann lá:,,rasmina, Rasmina, mín fitta rosina. vilt tú um meg fjálga, mín lívsins kamina?",,ja, elskaði Rasmus, nu kundi eg skriggjað, í tríati ár havi eg nú væntað teg at friggja". færeyskt ljóð og lag Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..3

4 Kötukvæði Það var um kvöld eitt að Kötu ég mætti. Hún var að koma af engjunum heim. Það var í ágúst að áliðnum slætti og nærri aldimmt á kvöldunum þeim. Hún var svo ung eins og angandi rósin. Ég hafði aldrei séð hana fyrr. Um vanga dönsuðu lokkarnir ljósir og augun leiftruðu þögul og kyrr. Hlýtt ég tók í hönd á Kötu, horfði í augun djúp og blá. Gengum síðan burt af götu, geymdi okkur náttmyrkrið þá. En þegar eldaði aftur og birti í hjarta ákafan kenndi ég sting, og fyrir augum af angist mér syrti. Hún var með einfaldan giftingarhring Will Grosz / Sigurður Ágústsson Viltu með mér vaka Viltu með mér vaka í nótt, vaka á meðan húmið hljótt leggst um lönd og sæ, lifnar fjör í bæ, viltu með mér vaka í nótt? Vina mín kær, vonglaða mær, ætíð ann ég þér, ást þína veittu mér aðeins þessa einu nótt. Henni Rasmus / Valborg E. Bentsdóttir Þýtur í laufi Þýtur í laufi, bálið brennur. Blærinn hvíslar: sofðu rótt. Hljóður í hafið röðull rennur, roðnar og býður góða nótt. Vaka þá ennþá vinir saman varðeldi hjá í fögrum dal. Lífið söngur, glaumur, gaman. Gleðin hún býr í fjallasal. Tryggvi Þorsteinsson / Aldís Ragnarsdóttir Danska lagið Manstu fyrir langa löngu? Við sátum saman í skólastofu. Ég dáði þig en þú tókst ekki eftir mér, ekki frekar en ég væri krækiber. Þú varst alltaf best í dönsku. Það fyllti hinar stelpurnar vonsku þegar kennarinn kallaði á þig til sín og lét þig syngja á dönsku fyrir okkur hin. Ó, ég mun aldrei gleyma hve fallega þú söngst, þú söngst: Der bor en bager på Norregade. Han bager kringler og julekage. Han bager store, han bager små. Han bager nogle med sukker på. Og i hans vindu' er sukkersage og heste-, grise-, og peberkager. Og har du penge så kan du få, men har du ingen så kan du gå. Og svo mörgum árum seinna, þá lágu leiðir okkar beggja til útlanda, þar sem fórum við í háskóla. Við lærðum söng og héldum saman tónleika. Og eina stjörnubjarta kvöldstund, ég kraup á kné, ó, hve létt var þín hönd. Þú sagðir já, kysstir mig og nú erum við hjón og eigum littla Gunnu og lítinn Jón. En ég mun aldrei gleyma hve fallega þú söngst, þú söngst: Der bor en bager... Eyjólfur Kristjánsson Ég veit þú kemur Ég veit þú kemur í kvöld til mín þótt kveðjan væri stutt í gær. Ég trúi ekki á orðin þín, ef annað segja stjörnur tvær. Og þá mun allt verða eins og var sko áður en þú veist, þú veist. Og þetta eina sem útaf bar okkar á milli í friði leyst. Og seinna, þegar tunglið hefur tölt um langan veg, þá tölum við um drauminn sem við elskum, þú og ég. Ég veit þú kemur í kvöld til mín þótt kveðjan væri stutt í gær. Ég trúi ekki á orðin þín, ef annað segja stjörnur tvær. Oddgeir Kristjánsson / Ási í Bæ Fjöllin hafa vakað Fjöllin hafa vakað í þúsund ár. Ef þú rýnir inn í bergið sérðu glitra tár. Orð þín kristaltær drógu mig nær og nær. Ég reyndi að kalla á ástina sem úr dvalanum reis í gær. Þú sagðir mér frá skrýtnu landi fyrir okkur ein. Þar yxu rósir á hvítum sandi og von um betri heim. Ég hló, þú horfðir á; augu þín svört af þrá. Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..4

5 Ég teygði mig í himinninn, í tunglið reyndi að ná. Sá er talinn heimskur sem opnar sína sál, ef hann kann ekki að ljúga, hvað verður um hann þá? Undir hælinn verður troðinn, líkt og laufblöðin smá. Við hræðumst hjarta hans og augun blá. Bubbi Morthens. Vor í Vaglaskógi Kvöldið er okkar og vor um Vaglaskóg, við skulum tjalda í grænum berjamó. Leiddu mig vinur í lundinn frá í gær, lindin þar niðar og birkihríslan grær. Leikur í ljósum lokkum og angandi rósum, leikur í ljósum lokkum hinn vaggandi blær. Dagperlur glitra um dalinn færist ró, draumar þess rætast sem gistir Vaglaskóg. Kveldrauðu skini á krækilyngið slær. Kyrrðin er friðandi, mild og angurvær. Leikur í ljósum lokkum og angandi rósum, leikur í ljósum lokkum hinn vaggandi blær. Kristján frá Djúpalæk Þú ert yndið mitt Þú ert yndið mitt yngsta og besta, þú ert ástarhnossið mitt nýtt, þú ert sólrún á suðurhæðum, þú ert sumarblómið mitt frítt, þú ert ljósið sem lifnaðir síðast, þú ert löngunnar minnar Hlín. Þú ert allt sem ég áður þráði, þú ert ósk, - þú ert óskin mín. Þórarinn Guðmundsson / Gestur Öxar við ána (öfugmæli) Öxar við ána, sjá roðann í austri, eldgamla Ísafold, björt mey og hrein, kátir voru karlar, hve glöð er vor æska, sofðu, sofðu góði, hvað er svo glatt? Ó, þá náð að eiga Jesúm, yfir kaldan eyðisand. Ég berst á fáki fráum fögur er foldin séra Lárus segir grand. Játning Enn birtist mér í draumi sem dýrlegt ævintýr, hver dagur, sem ég lifði í návist þinni. Svo morgunbjört og fögur í mínum huga býr hver minning um vor sumarstuttu kynni. Og ástarljóð til þín verður ævikveðja mín, er innan stundar lýkur göngu minni þá birtist mér í draumi sem dýrlegt ævintýr, hver dagur, sem ég lifði í návist þinni. Sigfús Halldórsson / Tómas Guðmundsson Vertu þú sjálfur Vertu þú sjálfur, gerðu það sem þú vilt. Vertu þú sjálfur, eins og þú ert. Láttu það flakka, dansaðu í vindinum. Faðmaðu heiminn, elskaðu. Farðu alla leið. Va-bam-a-lú-ma-ba-ba-bei. Farðu alla leið, allt til enda, alla leið. Vertu þú, þú sjálfur. Gerðu það sem þú vilt. Jamm og jive og sveifla. Honky tonk og hnykkurinn. Farðu alla leið... (SSSól) ÞAÐ GETA EKKI ALLIR VERIÐ GORDJÖSS Líkt og fuglinn Fönix rís fögur lítil diskódís upp úr djúpinu gegnum diskóljósafoss. Ég er flottur, ég er frægur, ég er kandís kandífloss. Ú, ú, ú, ú, ú, ú. Ú, ú, ú, ú, ú, ú, ú, ú, ú. Söngröddin er silkimjúk sjáið bara þennan búk instant klassík hér er allt á réttum stað. Ég er fagur, ég er fríður, ég er glamúr gúmmelað. A, a, a, a, a, a, a, a, a. Það geta' ekki allir verið gordjöss. Upplýsingar um höfund vantar. Það geta' ekki allir verið töff. Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..5

6 Það geta' ekki allir orðið fabjúlöss eins og ég. Það geta' ekki allir verið gordjöss. Það geta' ekki allir meikað' það eins og ég. A, ha, ha. A, a, a, a, a, a, a, a, a. Ú, ú, ú, ú, ú, ú, ú, ú. Það geta' ekki allir verið gordjöss. Það geta' ekki allir verið töff. Það geta' ekki allir orðið fabjúlöss eins og ég. Það geta' ekki allir verið gordjöss. Það geta' ekki allir meikað' það eins og ég. A, ha, ha. A, a, a, a, a, a, a, a, a. Höfundur lags: Bragi Valdimar Skúlason NÍNA Núna ertu hjá mér, Nína Strýkur mér um vangann, Nína Ó... haltu í höndina á mér, Nína Því þú veist að ég mun aldrei aftur Ég mun aldrei, aldrei aftur Aldrei aftur eiga stund með þér Það er sárt að sakna, einhvers Lífið heldur áfram, til hvers? Ég vil ekki vakna, frá þér Því ég veit að þú munt aldrei aftur Þú munt aldrei, aldrei aftur Aldrei aftur strjúka vanga minn Þegar þú í draumum mínum birtist allt er ljúft og gott Og ég vildi ég gæti sofið heila öld Því að nóttin veitir aðeins skamma stund með þér Er ég vakna - Nína, þú ert ekki lengur hér Opna augun - engin strýkur blítt um vanga mér Dagurinn er eilífð, án þín Kvöldið kalt og tómlegt, án þín Er nóttin kemur fer ég, til þín Þegar þú í draumum mínum birtist allt er ljúft og gott Og ég vildi ég gæti sofið heila öld Því að nóttin veitir aðeins skamma stund með þér Er ég vakna - Nína, þú ert ekki lengur hér Opna augun - engin strýkur blítt um vanga mér Er ég vakna - ó... Nína, þú ert ekki lengur hér Opna augun - engin strýkur blítt um vanga mér Lag: Eyjólfur Kristjánsson Texti: Eyjólfur Kristjánsson Álfheiður Björk Álfheiður Björk, ég elska þig, hvað sem þú kannt að segja við því. Ég veit annar sveinn ást þína fær. Hvað get ég gert? Hvað get ég sagt? Álfheiður Björk, við erum eitt. Ást okkar grandað aldrei fær neitt. Þú mátt ekki láta þennan dóna, þennan fylliraft og róna, glepja þig. Þú mátt ekki falla í hans hendur, oft hann völtum fótum stendur. Ó, hlustaðu á mig því ég elska þig, Álfheiður Björk. Álfheiður Björk, ég elska þig. Líf mitt er einskins virði án þín. (Eyjólfur Kristjánsson) Ríðum og ríðum Ríðum og ríðum og rekum yfir sandinn. Ríðum sem fjandinn. Sláum í gandinn, þannig skemmtir sér landinn. Ríðum og ríðum og rekum yfir sandinn. Ríðum sem fjandinn. Sláum í gandinn, þetta er stórkostleg reið. Það er fullt af bruggi í flöskunni og flatbrauðssneið í töskunni og glóð er enn í öskunni, við komum öskufullir heim.. Í nótt!. Upplýsingar um höfund vantar. Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..6

7 Druslulagið Við setjum svissinn á og við kúplum gírnum frá, svo er startað og druslan fer í gang. Það er enginn vandi að aka bifreið ef við komum bara druslunni í gang. Réttarvatn Efst á Arnarvatnshæðum oft hef ég fáki beitt. Þar er allt þakið í vötnum og þar heitir Réttarvatn eitt. Og undir norðurásnum er ofurlítil tó og lækur líður þar niður um lágan hvannamó. Á engum stað ég uni eins vel og þessum, mér. Ískaldur Eiríksjökull veit allt sem talað er hér. Jónas Hallgrímsson Kveldið er fagurt Kveldið er fagurt, sól er sest og sefur fugl á grein. Við skulum koma vina mín og vera saman ein. Ég þekki fagran lítinn lund, hjá læknum upp við foss. Þar sem að gróa gullin blóm, þú gefur heitan koss. Ingólfur Þorsteinsson Lóan er komin Lóan er komin að kveða burt snjóinn, að kveða burt leiðindi, það getur hún. Hún hefur sagt mér að senn komi spóinn, sólskin í dali og blómstur í tún. Hún hefur sagt mér til syndanna minna, ég sofi of mikið og vinni ekki hót. Hún hefur sagt mér að vaka og vinna, vonglaður taka nú sumrinu mót. Páll Ólafsson Lýsa geislar um grundir Lýsa geislar um grundir, glóir engi og tún. Unir bærinn sér undir, ægifagurri brún. Það ég ungur að árum, átti gleðinnar spor. Hljóp um hagana, heilu dagana. Bjart er bernskunnar vor. Æskuvinirnir allir, unna dalanna kyrrð. Hulduhamarinn, hóllinn, tindurinn, lindin, lækurinn, litli kofinn minn. Nú er hugurinn heima, hjartað örara slær. Stríðar minningar streyma, stöðugt færist ég nær. Skip mitt líður að landi, létt ég heimleiðis sný. Ljúfu leiðina, litlu heiðina, glaður geng ég á ný. Æskuvinirnir allir... Nú er hugurinn heima, hjartað örara slær... Birgir Marinósson Riddari götunnar Rennur af stað ungi riddarinn, rykið það þyrlast um slóð. Hondan hans nýja er fákurinn, hjálmurinn glitrar sem glóð. Tryllir og tætir upp malbikið, titrar og skelfur allt hér reykmettar loftið þá vindillinn er riddari götunnar fer. Ég hef alltaf verið veik fyrir svona strák, sem geysist um á mótorfák, og hræðist ekki neitt. Aftan á hjóli hans situr snót, sú sem hann elskar í dag. Sýna þau hvort öðru blíðuhót og svífa inn í kvöldsólarlag. Sumarliði er fullur Ég veit allt. Ég get allt. Geri allt miklu betur en fúll á móti. Ég kann allt. Ég skil allt. Fíla allt miklu betur en fúll á móti. Smíða skútu, skerpi skauta, bý til þrumu ost og grauta. Haltu kjafti. Ég sé allt. Ég má allt. Brugga miklu betur en fúll á móti. Ég finn allt. Ég er allt. Hef miklu hærri tekjur en fúll á móti. Smíða skútu, skerpi skauta, meika sultu og þrumu grauta. Haltu kjafti. Ég er kroppur. Ég er fróður. Fallegri í framan heldur en fúll á móti. Ég er góður, aldrei óður. Ekki fitukeppur eins og slappi fúll á móti. Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..7

8 Smíða skútu, skerpi skauta, bý til dúndur ost og grauta. Haltu kjafti. Bjartmar Guðlaugsson Popplag í G-dúr Ég er hér staddur á algjörum bömmer, sé ekk'úr augunum út; allt fer í steik þegar þú ert ekki með mér, hleypur í kekki og hnút. Og svo þegar þú birtist fer sólin að skína, smáfuglar kvaka við raust; í brjálæðishrifningu býð ég þér tópas og berjasaft skilyrðislaust, við syngjum saman: stórfínt alveg til fyrirmyndar Hvar sem þú ert, til sjávar eða sveita, þú efalaust ert, að ástinni að leita. Hætt' ekki, gefst' ekki upp þó móti þér blási, Við leituðum lengi og fundum hvort annað. Kristinn stuð Styrkársson Proppé, Harpa Sjöfn Hermundardóttir Kristinn stuð, Harpa Sjöfn. Samband þeirra er - frá öllum hliðum séð Stór fínt alveg til fyrirmyndar Samband þeirra er - frá öllum hliðum séð stórfínt alveg til fyrirmyndar Höfundar Jakob Frímann Magnússon, Egill Ólafsson og Valgeir Guðjónsson Popplag í G-dúr, við syngjum popplag í G við syngjum popplag í G-dúr, það er engin leið að hætta 3x* syngja svona popplag í G-dúr, popplag í G. Við förum í bíó, við förum á kostum við förum á puttanum rúnt... brauðmolum hendum í hausinn á öndum sem hjálmlausum fellur það þungt,... það er engin leið að hætta... En afhverju þarftu svo alltaf að hverfa augsjónum mínum á burt svo beygður af harmi ég breytist að nýju í bölvaðan dóna og durt? Stuðmenn ÁSTARDÚETT Ég er dáinn úr ást, hjartað dæli blóði. Ég heyri engan mun, á hávaða eða hljóði. Ég er gagntekinn, altekinn, heltekinn, tekinn í framan. Ég er andvana, magnvana, máttvana þegar ég sé Hörpu Sjöfn Hermundardóttur, Hörpu Sjöfn Hermundardóttur Sjöfn - Harpa Sjöfn. Sterkur og stór, stinnur eins og Sokki sem Runki fór á, ríðandi á brokki. Ég finn fyrir skjálfta í hnjánum, fiðringi í tánum með honum, ég er andvana, magnvana, máttvana þegar ég sé Kristinn stuð Styrkársson Proppé, Kristinn stuð Styrkárson Proppé Kristinn stuð - Stinni stuð. Samband þeirra er frá öllum hliðum séð stórfínt alveg til fyrirmyndar Samband þeirra er frá öllum hliðum séð ÞÚ KOMST VIÐ HJARTAÐ Í MÉR Og þegar þú komst inn í líf mitt breyttist ég, Ég þori að mæta hverju sem er, Á diskóbar, ég dansaði frá sirka tólf til sjö. Við mættumst þar, með hjörtun okkar brotin bæði tvö. Ég var að leita að ást! ég var að leita að ást! Og þegar þú komst inn í líf mitt breyttist ég, Ég þori að mæta hverju sem er, Það er munur á, að vera einn og vera einmana. Ég gat ei meir, var dauðþreyttur á sál og líkama. Ég var að leita að ást! ég var að leita að ást! Og þegar þú komst inn í líf mitt breyttist ég Ég þori að mæta hverju sem er, þú komst, þú komst við hjartað í mér, ó sem betur fer. Á diskóbar, ég dansaði frá sirka tólf til sjö. Við mættumst þar, með hjörtun okkar brotin bæði tvö. Ég var að leita að ást! ég var að leita að ást! Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..8

9 Og þegar þú komst inn í líf mitt breyttist ég, ég þori að mæta hverju sem er, þú komst, þú komst við hjartað í mér, ó sem betur fer. Og sem betur fer og sem betur fer þá fann ég þig hér. Og sem betur fer og sem betur fer þá fann ég þig hér ooooó oooooooooó ooooó oooooooooó Höfundur lags: Toggi Höfundur texta: Páll Óskar Hjálmtýsson má alltaf grafa upp lukkusöngva sungna af Rúnari Júl. Og ef þú vilt fá - skammt af ánægju, gleði og hamingjuvon, þá ættirðu að hlust' á texta eftir hann Þorstein Eggertsson. Hann semur um lífið og lofar það líka. Þó að peningana skorti getur hamingjan oft gert menn æði ríka. Það er nógur tími til að hugs' um dauðann eftir dauðann. Njóttu lífsins meðan kostur er. Ég syng bar' um lífið og syngdu með mér. SÖNGUR UM LÍFIÐ Í öðrum hverjum söng sem nú er sunginn er tómt svartsýnisraus og textaskáldin sýnast mörg sorgum þrungin, já, langt upp fyrir haus. En ég vil heldur syngj' um björtu hliðarnar á ævinnar braut. Ég er ánægður ef ég á söng í hjartan' og saltkorn í minn graut. Já, syngjum um lífið og lofum það líka. Þó að peningana skorti getur hamingjan oft gert menn æði ríka. Það er nógur tími til að hugs' um dauðann eftir dauðann. Njóttu lífsins meðan kostur er. Ég syng bar' um lífið og syngdu með mér. Þó að jarðskjálftar, eldgos, frost og fárviðri sé' fréttaefni. þá er fegurðin og ástin - já, og sólskinið hið rétta efni sem er þess virð' að það sé leitað uppi og notið sé vel, því að bjartsýni, bros og gleð' í sálinni er best, að ég tel. Já, syngjum um lífið og lofum það líka. Þó að peningana skorti getur hamingjan oft gert menn æði ríka. Það er nógur tími til að hugs' um dauðann eftir dauðann. Njóttu lífsins meðan kostur er. Ég syng bar' um lífið og syngdu með mér. Höfundur lags: Boudleaux Bryant Höfundur texta: Þorsteinn Eggertsson ÞAÐ ÞARF FÓLK EINS OG ÞIG Það þarf þarf fólk eins og þig frá Bláa lóns böðum að nyrstu sjávar strönd Frá vel þekktum stöðum út í ókönnuð lönd þarf fólk eins og þig Ef dimmir í lífi mínu um hríð eru bros þín og hlýja svo blíð Og hvert sem þú ferð og hvar sem ég verð þarf fólk eins og þig Það þarf þarf fólk eins og þig frá hlíðum Akureyrar inn í grænan Herjólfsdal Frá Hallormstaðar skógi inn í fagran Skorradal þarf fólk eins og þig Ef dimmir í lífi mínu um hríð eru bros þín og hlýja svo blíð Og hvert sem þú ferð og hvar sem ég verð þarf fólk eins og þig Ef leiðist þér að hlust' á nöldur um fátækt og púl, Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..9 Sóló

10 Ef dimmir í lífi mínu um hríð eru bros þín og hlýja svo blíð Og hvert sem þú ferð og hvar sem ég verð þarf fólk eins og þig Höfundur lags: Buck Owens Höfundur texta: Rúnar Júlíusson En um sóldaginn sumarlangan fer saltlykt og tjöruangan. Um ströndina víða vega, um ströndina víða vega. Og úr grjótinu gægist rotta og gömlu bátarnir dotta í naustunum letilega, í naustunum letilega. Vorið er komið Vorið er komið og grundirnar gróa, gilin og lækirnir fossa af brún. Syngur í runni og senn kemur lóa, svanur á tjarnir og þröstur í tún. (Pálmi Gunnars/Tómas Guðmundsson) :/:Nú tekur hýrna um hólma og sker hreiðrar sig blikinn og æðurinn fer:/: Hæðirnar brosa og hlíðarnar dala, hóar þar smalinn og rekur á ból Lömbin sér una um blómgaða bala, börnin sér leika að skeljum á hól. Jón Thoroddssen Í Vesturbænum Það kvað vera fallegt í Kína, keisarans hallir skína, hvítan í safírsænum, er nokkuð yndislegra? Leit augað þitt nokkuð fegra, leit augað nokkuð fegra en vorkvöld í Vesturbænum? Því þá kemur sólin og sest þar, hún sígur vestar og vestar. Um öldurnar gulli ofnar, um öldurnar gulli ofnar. Og andvarinn hægir á sér, ástfangin jörðin fer hjá sér uns hún snýr undan og sofnar, uns hún snýr undan og sofnar. Það kvað vera fallegt... Hér gnæfir hin Gotneska kirkja, hér ganga skáldin og yrkja ástarljóð út við sæinn, ástarljóð út við sæinn. Og ungur elskendur mætast, óskir hjartanna rætast er húmið hnígur á bæinn, er húmið hnígur á bæinn. Það kvað vera fallegt... Notist í grillveislum, götupartýum, skrúðgöngum og þegar mikið liggur við og Áfram Ísland..10